Ibn El Djawzie (overleden 597 H) zei:
“…En de geleerden vermelden nog steeds de fout van een ander om de waarheid te verduidelijken, niet om het gebrek van de foutmaker te laten zien. En hier telt niet de (positieve) uitspraak van een onwetende die niet weet hoe hij op de foute uitspraak moet reageren. De onderwerping is aan wat de Sharia heeft gebracht, niet aan de personen. Zelfs wanneer het een Waliye (een heilige, een vrome persoon) betreft, degene dienaar het Paradijs gaat. Dan kan zijn status voor hem geen belemmering zijn om zijn fouten te verduidelijken”.
Telbies Iblies 1/152.